Nicky
Wederom is er een hondje die aan de basis van onze Stichting stond van ons heengegaan , ze is naar haar grote vriendin gegaan.
Er was geen andere keus, het was niet makkelijk geloof me heus.
Ze was niet meer de hond die ze wilde zijn , en daarom deze keuze ook al deed dit ook bij ons veel pijn .
Samen wachten op dat ene moment , je wilt het niet maar het is the end.
Eindelijk krijgt ze haar verdiende rust , sorry Nicky het was een must.
dan is ze eindelijk heen , nog een dikke kus en dan laten we haar alleen.
We rapen ons bij elkaar en verlaten de kliniek met in onze gedachte die laatste kus, maar dan loop je buiten en kijkt ze ons weer aan…….. vanaf de bus .
Lieve Nicky ze kruizen niet meer …. onze wegen, maar gelukkig komen we je nog vaak tegen !
R.I.P.
Jos van Veen
 
Nicky
Mijn kleine gekke stuiterbal : gek van frisbee’s helemaal gek van tennisballen
Wat moet ik over je vertellen … worden schieten mij te kort ik weet niet eens waar ik moet beginnen.. je was geen gewone Aussie je was geweldig
Het zijn de kleine dingen die ik erg mis, het blije koppie als je weer thuis komt. Tegen je aan komen liggen als het onweert, de vrolijkheid zelf wat de dag ook bracht.
Als ik een bal of frisbee bij mij had waren de ogen alleen maar op mij gericht en kon de hele wereld afbranden. Veel zullen je nog wel herinneren bij de wedstrijden zowel frisbee als flyball volgens mij was jij de enige hond die gewoon boos werd als ze hem niet ving of snel genoeg kon pakken… Altijd blaffend met die bal of frisbee in je bek terug komen brengen….. Grappig en schattig tegelijk. Nicky jij heb altijd alles gegeven ook tijdens de sport, duidelijk was wel dat het lichaam je geest niet kon bijhouden, we zijn ergens rond 6-7jaar gestopt met de wedstrijden, na elke wedstrijd/training liep je dagen lang met spierpijn en was alles stijf. Ik vond het toen geen goed idee meer om verder te gaan alleen af en toe eens een frisbee / bal voor de lol tijdens de wandeling. Maar ook nog op je 10jaar nog steeds blaffend met die frisbee of bal in je bek terug brengen geweldig……..
Op 6 maart 2014 gebeurde er iets wat niemand verwachte en ook kon uitleggen we kunnen nu alleen nog maar speculeren. Wij denken dat je een soort van kanker had omdat je hier en daar ook een balletje op je poot en zo had. Dit is nog ook weg gehaald de laatste keer, maar ik vrees dat er ook iets in jouw vrolijke koppie heeft gezeten dan op 6 maart de doorslag gaf. Je kreeg een aanval en het leek op iets van epileptisch hier ben je helaas nooit meer uitgekomen.
Maatje ik kon echt niet anders en voel mij ook zo erg kloten.
Je was in je laatste uurtje zo ontzettend bang en je herkende helemaal niets en niemand meer. Ik kon je niet troosten en niet helpen dat geeft mij veel verdriet. Ik hoop ik het goed gedaan heb ik wist ook geen raad meer. Mijn meisje , mijn stuiterballetje mijn knuffel hond ik mis je heel erg. Het verdriet van mijn eerste hond is erg groot maar DEZE klap komt met vertraging aan het lijkt wel een trein.
Ik stap nog steeds in gedachten over je heen op de plekken waar je lag in huis…. En het lijk elke dag wel zwaarder te gaan. Bedankt dat je er was we hebben van je genoten. Ik zie je ”gelukkig” bijna elke dag weer in het Floater logo en ik zal je ook daarom nooit vergeten.
Wees niet meer bang en rust zacht mijn gekke aussie
Barry
kan zijn dat je de video op Youtube zelf moet bekijken omdat youtube blokeerd klik even op de link in de video "bekijk op youtube"
Wie was Nicky :
|
